GŁÓWNE PROBLEMY CHORYCH NA PADACZKĘ W POLSCE

Inicjowanie prac legislacyjnych dotyczących warunków życia osób z padaczką i innych grup niepełnosprawnych poprzez rozmowy z komisjami parlamentarnymi, ministerstwami, organizacjami międzynarodowymi, itp. Ratyfikacja przez Polskę konwencji Nr. 159 MOP dotyczącej rehabilitacji zawodowej i zatrudniania osób niepełnosprawnych. Uregulowanie prawne problemu wypadków w pracy u epileptyków. Problem leczenia sanatoryjnego ludzi z padaczką jako chorobą współistniejącą. Stworzenie dogodnych warunków nauki i wyboru zawodu dzieciom oraz młodzieży z padaczką Organizacja kolonii zdrowotnych i turnusów rehabilitacyjnych oraz sposób ich finansowania za strony PFRON, MZ, MEN, itp. Stworzenie systemu organizacji opieki zdrowotnej chorych na padaczkę, reaktywowanie poradni przeciwpadaczkowych wraz z pracowniami EEG. Rozszerzenie możliwości podjęcia pracy zarobkowej przez epileptyków na stanowiskach odpowiadających ich kwalifikacjom i predyspozycjom psychofizycznym. Działania na rzecz oświaty zdrowotnej poprzez prasę, radio i telewizję mające na celu likwidację dyskryminujących i błędnych postaw zdrowej części społeczeństwa wobec ludzi chorych na padaczkę. Reformowanie systemu orzecznictwa inwalidzkiego, systemu ubezpieczeń społecznych i systemu ubezpieczeń zdrowotnych. Kontynuowanie akcji "Aparat EEG" wspierającej w sprzęt medyczny placówki służby zdrowia zajmujące się leczeniem chorych na padaczkę. Przyjęcie ustawy - Karta Praw Osób Niepełnosprawnych. Powołanie ministra - członka Rady Ministrów ds. osób niepełnosprawnych oraz jego pełnomocników w nowych województwach. Pełna 100% waloryzacja rent inwalidzkich i podwyższenie najniższych rent. Opiniowanie aktów prawnych dotyczących osób niepełnosprawnych. Umożliwienie nabywania zagranicznych leków przeciwpadaczkowych na zasadach obowiązujących dla leków produkcji krajowej.